Autor: Andrzej Pierzchała
Akcja ma miejsce w Rzymie, krótko po wygnaniu Tarkwiniuszy. Ze względu na odebranie obywatelom zapasów zboża, mają miejsce zamieszki. Buntownicy są źli na Gnejusza Marcjusza, wybitnego generała, którego obwiniają za ten stan rzeczy. Spotykają patrycjusza, Agryppę, a także samego Koriolana.
Agryppa próbuje uspokoić tłum, podczas gdy tytułowy bohater zachowuje się arogancko i stwierdza, że lud nie zasługuje na pożywienie, gdyż nie przedstawia żadnej wartości bojowej. Dwójka rzymskich trybunów, Brutus i Sycyniusz, potępia jego zachowanie. On sam opuszcza Rzym, kiedy dowiaduje się, że do bitwy szykują się Wolskowie. Rzymska armia dowodzona jest przez Komoniusza, Gnejusz Marcjusz jest jego zastępcą. Kiedy Komoniusz prowadzi armię na spotkanie wojsk Wolsków Aufidiusza, bohater udaje się na podbój miasta Corioles.
Początkowe szturmy są nieskuteczne, ale po pewnym czasie udaje się otworzyć bramy, co skutkuje zdobyciem miasta. Mimo wycieńczenia, wojska Koroliana maszerują, aby dołączyć do reszty Rzymian. Marcjusz i Aufidiusz, wódz Wolsków, spotykają się bezpośrednio w boju, jednak ich walka kończy się, gdy ludzie wolskiego dowódcy wyciągają go z pola bitwy. W zamian za ogromną odwagę, Marcjusz otrzymuje zaszczytne nazwisko Koriolan
